زغال سنگ سنگی است که در طی میلیون ها سال از قسمت های مرده گیاه تشکیل شده است.
مانند نفت خام یا گاز طبیعی، زغال سنگ منبع مهم انرژی است و عمدتاً برای تولید گرما و برق استفاده می شود.
زغال سنگ کیلویی دارای کیفیتی بسیار عالی می باشد.
حدود 300 میلیون سال پیش، بیشتر زمین از جنگل های باتلاقی تشکیل شده بود.
گیاهان مرده در گل فرو رفتند و یک لایه ذغال سنگ نارس تشکیل دادند.
در طول هزاران سال، این لایه بارها توسط بخشهای گیاهی جدید و همچنین با گل، ماسه یا قلوه سنگ پوشانده شد.
وزن توده های زمین به مرور زمان ذغال سنگ نارس را به زغال سنگ فشار داد.
گازی شدن زغال سنگ، به عنوان بخشی از یک نیروگاه زغال سنگ سیکل ترکیبی تبدیل به گاز (IGCC)می کند.
برای تولید گاز سنتز، مخلوطی از گاز مونوکسید کربن (CO) و هیدروژن (H2) برای آتش زدن توربین های گاز برای تولید برق استفاده می شود.
گاز سنتز همچنین می تواند از طریق فرآیند فیشر-تروپش به سوخت های حمل و نقل مانند بنزین و گازوئیل تبدیل شود.
به طور متناوب، گاز سنتز را می توان به متانول تبدیل کرد، که می تواند مستقیماً به سوخت مخلوط شود یا از طریق فرآیند متانول به بنزین به بنزین تبدیل شود.
گازسازی همراه با فناوری فیشر-تروپش توسط شرکت شیمیایی Sasol آفریقای جنوبی برای ساخت مواد شیمیایی و سوخت وسایل نقلیه موتوری از زغال سنگ استفاده شد.
در حین تبدیل به گاز، زغال سنگ با اکسیژن و بخار مخلوط می شود و در عین حال گرم می شود و تحت فشار قرار می گیرد.
در طول واکنش، مولکول های اکسیژن و آب، زغال سنگ را به مونوکسید کربن (CO) اکسید می کنند، در حالی که گاز هیدروژن (H2) را نیز آزاد می کنند.
این کار در معادن زیرزمینی زغال سنگ و همچنین برای ساخت گاز شهری انجام میشد که برای روشنایی، گرمایش و پخت و پز به مشتریان منتقل میشد.